Xanax Ne İçin Verilir? Bir Hikâye Üzerinden
Bir akşam, Kayseri’nin o sakin ve sıcak havasında, belki de bir şeylerin ters gitmeye başladığını fark ettiğimde, kafamın içinde yankı yapmaya başlayan cümleleri hatırlıyorum: “Bir şeyler doğru gitmiyor. Ama ne?” Gecenin sessizliğine karışan bu düşünceler beni bir çıkmaza sokmuştu. Sonra, adımlarımın beni götürdüğü yere doğru giderken, o cümleleri duydum: “Xanax ne için verilir?” Bu soruya ben de bir cevap aramıştım. Belki o zaman, bu ilaç sadece bir yardımcı değil, bir kurtuluş gibiydi.
O İlk Zamanlar
Hayatımda her şeyin yolunda gittiğini düşündüğüm zamanlar vardı. Hani deriz ya “her şey yolunda” ama içinde bir eksiklik, bir boşluk hissettiğimizde anlarız; bir eksik vardı. İşte tam o an, her şeyin güzel olduğu, ama bir şeyin bambaşka olduğunu hissetmeye başladığım andı. Her gün, sabahları uyanıp işe gitmek, akşamları evde yalnız başıma bir şeyler izleyip uyumak, bir zaman sonra bir rutine dönüşmüştü.
Bir gün, ofisten çıkarken içimi saran o yoğun korku, ellerimdeki titreme, kalbimdeki düzensiz atışlar… Hepsi öylesine hızlıydı ki, anlamam bir anı aldı. O an, belki de her şeyin farkına vardım; bedenim ve zihnim o kadar yorulmuştu ki, korkularımın ne zaman başladığını bile hatırlamıyordum. Gece boyunca bir türlü uyuyamadım, bir ses her saniye bir şeyler söylemeye çalışıyordu, ama ben sadece duymak istemiyordum.
“Bunu Bir Şeyler Çözmeli”
İlk kez bir şeylerin gerçekten kontrolden çıktığını hissettiğimde, sadece yatakta yatıp duvarı izlemek yetmedi. O gergin, bunaltıcı his, sanki bedenimi hiç tanımıyormuşum gibi hissettirdi. Artık uyuyamıyor, insanlarla konuşurken gözlerim kararmaya başlıyordu.
Gidip bir uzmandan yardım almayı düşündüm. Gerçekten iyileşebilecek miydim? Yavaşça adımlarımı attım, sonra kendimi o odada buldum. Doktorun odasında, kalbim karnımda, her şeyin nasıl geçtiğini bile anlamadan konuşmuştuk. Sonunda, bana bir ilaç önerdi: Xanax. İlk başta, ilacın ne kadar ciddi bir şey olduğunu düşünüp tereddüt etmiştim. Ama sonra, bir nebze olsun rahatlayabileceğimi düşündüm. Yalnızca bir hap, bir çözüm olabilir miydi?
İlacın İlk Etkisi
İlk defa elime bir kutu ilaç alıp, yalnızca bir hap yuttuğumda, biraz rahatlamıştım. Tabi hemen etkisini görmedim. Bekledim, bekledim, ama sonunda bir şey değişmeye başladı. Yavaşça, bedenimdeki o ağır gerginlik kaybolmaya, zihnimdeki o kaotik düşünceler bir bir silinmeye başladı. O an, sanki içimdeki duvarlar bir nebze olsun yıkılmıştı. Evet, biraz daha huzurluydum. Ama bu huzur, aynı zamanda bir şeyleri kabul etmek gibiydi. Bir şeylerin artık yolunda gitmesi için bazı adımlar atmak gerektiğini fark etmiştim.
Xanax, benim için sadece bir ilaç değildi. Onu aldığımda, sanki “hayat, belki de böyle yaşanabilir” dedim. Her şeyin o kadar hızlı olduğu, herkesin sürekli bir yere koşturduğu dünyada, o küçük hap bana bir tür nefes alma alanı sunuyordu. O anlarda, kaybolmuş hissetmediğimi fark ettim. Ama yine de, bu ilacın sadece geçici bir çözüm olduğunun bilincindeydim.
Bir Adım Daha
Bir süre sonra, Xanax’ı almadan önceki korkularımın nedenini anlamaya başladım. Evet, fiziksel bir rahatlama sağlıyordu ama duygusal olarak, bir şeylerin kaybolduğunu hissetmeye başladım. Zihnimde bir boşluk oluştu, bir tür uyuşma. Bu uyuşmuşluk bana, ilacın aslında sadece bir geçici çözüm sunduğunu hatırlattı. Duygularım ne kadar bastırılsa da, en derindeki sıkıntılar hala yerinde duruyordu.
Bir an düşündüm, “Bu gerçekten bana bir şey kazandırıyor mu?” O zaman fark ettim: Xanax, her zaman benim bir çözümüm olamazdı. Duygularımı bastırmak, sorunları görmezden gelmek, nihayetinde onlarla yüzleşmekten kaçmak demekti.
Sonuç: Bir Yolculuk, Bir Çözüm
Zamanla anladım ki, Xanax sadece bir araçtı, aslında kendimi anlamam ve kabul etmem için bir ilk adımdı. Evet, bana o an gereken rahatlamayı sağladı, ama sonrasında çözümün tamamen içimde olduğunu fark ettim. Kendimi tanımam, duygularımın farkına varmam, kaybolduğum anlarda bir adım geriye çekilip nefes almam gerektiğini öğrendim.
Hayat bazen o kadar ağır gelir ki, sadece bir hap, birkaç saatlik bir rahatlama sunar. Ama unutma, gerçekten değişmek ve iyileşmek için, sadece geçici çözümler değil, kalıcı adımlar atmamız gerektiğini zamanla öğrendim. Xanax, o anda bir çözüm sundu ama en gerçek çözüm, kendi içimdeydi.